احمد مسجد جامعی

  • روحیۀ خضوع در او بارز بود و ندیدم در صف اوّل مجلسی نشسته باشد؛ با اهل فرهنگ و هنر بسی مهربان بود و در حیات و ممات از همراهیِ آن‌ها کناره نمی‌گرفت. در روزنامۀ وزین اطلاعات جایی برای گروه‌های گوناگون وجود داشت و نوشته‌ها و گفته‌ها و بزرگ‌داشت‌ها و یادداشت‌های آن‌ها چاپ می‌شد. چراکه او وجه فرهنگی انقلاب را نمایندگی می‌کرد و جایگاه فرهنگی‌اش بارزتر از وجوه دیگرش بود. ایشان در بین عموم اصحاب فرهنگ و هنر و رسانه به کرامت و رحمت و بزرگ‌منشی شناخته می‌شد.

  • یادداشت احمد مسجد جامعی؛

    احمد مسجد جامعی در یادداشتی نوشت: بازیهای جام جهانی فوتبال قرار است در قطر برگزار شود و می‌توان حدس زد که سیاست بر رویۀ آن کشور در برابر نام خلیج فارس چیست از دولت محترم انتظار می‌رود که تمهیدات لازم را برای روشنگری و تأکید بر نام تاریخی خلیج فارس با کمک همۀ ایرانیان و ایران‌دوستان از طبقات و گروههای مختلف به کار برد.

  • در ایران، در بسیاری از اموال موقوفه تکایا و حسینیه‌ها، تعبیر «وقف پسر فاطمه» دیده می‌شود که منظور حسین سیدالشهدا است. چنین تاکیدی بی‌معنا نیست. نخستین سرچشمه‌های آن را در سال‌های پس از وفات پیامبر می‌توان جست‌وجو کرد. در واقعه کربلا نه فقط خود حضرت و شیعیان بلکه حتی شمر بن ذی‌الجوشن هم در میانه معرکه امام علیه السلام را پسر فاطمه خطاب کرد؛ نه پسر رسول خدا. البته آنها نسبت وی با علی امیرالمومنین را هیچ امتیازی نمی‌دانستند؛ چون دشمنی اصلی با ایشان بود. این موارد نشان می‌دهد که تقدس اهل بیت یک وجه ویژه هم از جانب حضرت زهرا داشت و تمامی ائمه به نسبت با ایشان افتخار می‌کردند.

  • یادداشت احمد مسجد جامعی؛

    صیاد عکاس بحران‌هاست. حضور مؤثر او در انقلاب و جنگ، این شجاعت را به‌خوبی نشان می‌دهد و جالب آن است که در همه این صحنه‌ها، با کت‌وشلوار است. صراحت و شجاعت او در گفتار هم دیدنی است. نام فیلم برگرفته از این ویژگی اوست. وقتی قرار است دیداری میان خاویر پرز دوکوئیار، دبیرکل وقت سازمان ملل متحد و رئیس‌جمهور وقت ایران، آیت‌الله خامنه‌ای، در تهران صورت گیرد، تیم‌های تشریفات، حفاظت و روابط‌عمومی نهاد ریاست‌جمهوری فضای دیدار را آماده می‌کنند. وقتی صیاد به آنجا می‌آید، می‌بیند فضا برای عکاسی دیدار اصلا مناسب نیست. تذکر او به جایی نمی‌رسد؛ چون رئیس‌جمهور وارد می‌شود، صیاد سکوت را می‌شکند و با فریاد می‌گوید در چنین وضعیتی امکان تهیه عکس خبری مطلوب نیست...

  • یادداشت/

    در این گونه مراسم نوعا مهمترین شخصیت را در آخر مجلس دعوت می کنند. مجری جلسه از آیت الله سید رضی شیرازی به عنوان عالمی برجسته و شخصیتی که یک عمر معارف قرآنی را به مردم آموخته است برای دریافت لوح «خادم القرآن الکریم» دعوت کرد. آیت الله شیرازی که در ردیف اول نشسته بودند برخاستند تا به بالای جایگاه بروند. حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی رئیس جمهور با عجله از پله های جایگاه پایین آمدند و اجازه ندادند که ایشان به زحمت بیفتند و با نهایت احترام و تشکر از اینکه حضور در این مجلس را پذیرفته اند لوح را تقدیم ایشان کردند.

  • در آیین کتابگردی مطرح شد؛

    احمد مسجد جامعی با اشاره به مشکلات پیش آمده برای مردم افغانستان به دلیل حضور طالبان و داعش، گفت: «در این شرایط ناشران ایران می توانند بخشی از تولیدات فرهنگی خودشان را به نویسندگان افغانستان با حق تالیف مناسب اختصاص بدهند. در حال حاضر نویسندگان صاحب نامی از افغانستان در ایران حضور دارند. می توانیم با این سیاست، اهتمام خودمان را به زنده ماندن زبان فارسی در کشور همسایه و حمایت از اهالی فرهنگ و هنر در افغانستان نشان بدهیم.»

  • یادداشت/

    وقتی استاد از شاگردش امتحانی می‌گیرد و نمره‌ای به او می‌‌دهد که موجب تعجب می‌شود و چون گله می‌کند، آقای احصایی پاسخ می‌دهد چون فرزند چنان استاد پرآوازه‌ای هستی، من از تو توقع بیشتری نسبت به سایر دانشجویان دارم. این از معدود مواردی است که نه تنها اسم و آوازه پدر، به اصطلاح پارتی نشده، بلکه به عکس مسؤولیت بیشتری متوجه آن دانشجو کرده است.

  • یادداشت/

    محمدرضا حکیمی حتی درباره کتاب هم افزون بر کیفیت، به بهای آن توجه ویژه داشت و بر آن باور بود که کتاب بایستی هم با کیفیت عرضه شود و هم ارزان باشد. و گاهی خود او هم در تأمین این اهداف از حق التالیفش می گذشت. رفتار این دانشمند اسلام شناس به ویژه این روزها که از نزدیک بیشتر به زندگی او تأمل کردم، برایم پرسش های جدیدی پیش آورد، آقای حکیمی میان ایمان و وضع رفاهی مردم نسبت مستقیمی می دید به همین دلیل در طول عمر کوشید که به دو اصل انسانیت و عدالت تأکید کند.